សង្គមស៊ីវិលកម្ពុជា
សង្គមស៊ីវិលត្រូវបានកំណត់និយមន័យថាជាបុគ្គល និងក្រុមដែលធ្វើការចូលរួម និងធ្វើសកម្មភាពដោយស្ម័គ្រចិត្តជាសាធារណៈដើម្បីផលប្រយោជន៍រួម មានដូចជាការរក្សាសន្តិភាពនិងសន្តិសុខ ការធ្វើឲ្យ សម្រេចបាននូវការអភិវឌ្ឍ និងការលើកស្ទួយ និងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស (
មគ្គុទ្ទេសក៏សម្រាប់សង្គមស៊ីវិល៖ លំហសង្គមស៊ីវិលនិងប្រព័ន្ធសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ ទំព័រ ៣)។
តួអង្គសង្គមស៊ីវិល រាប់បញ្ចូលទាំងបុគ្គលនិងក្រុមជាច្រើន មានជាអាទិ៍ អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស ចលនាសង្គម ក្រុមដែលមានផលប្រយោជន៍ ក្រុមសាសនា សកម្មភាព និងការងារនៅតាមសាកលវិទ្យាល័យនានា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងបុគ្គលផ្សេងទៀតដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ និងធ្វើសកម្មភាពជួយដោះស្រាយ និង លើកយកបញ្ហាផ្សេងៗដែលមានសារៈសំខាន់ដល់សង្គមរបស់ខ្លួន។
សង្គមស៊ីវិលមានតួនាទីជាច្រើនក្នុងការលើកស្ទួយ និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស រាប់ទាំងការលើកកម្ពស់ ការយល់ដឹងអំពីសិទ្ធិជួយដល់សហគមន៍ក្នុងការសម្តែងកង្វល់ បង្កើតយុទ្ធសាស្រ្ត ជម្រុញឲ្យមានគោល នយោបាយនិងច្បាប់ និងជម្រុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលមានគណនេយ្យភាព។ សង្គមស៊ីវិលប្រមូល និងជួយបញ្ជូន ទស្សនៈរបស់សហគមន៍នានា ដើម្បីឲ្យការធ្វើសេចក្តីសម្រេចលើគោលនយោបាយសាធារណៈអាចទទួល បានព័ត៌មានកាន់តែពេញលេញ ហើយ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ក៏ជួយបំពេញសេវាសម្រាប់អ្នកដែលមាន ហានិភ័យនិងជនងាយរងគ្រោះលើមុខព្រួញជាច្រើន។
សង្គមស៊ីវិលនៅកម្ពុជាបានករកើតឡើងតាំងពីការចាប់កំណើតជាថ្មីនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ នៅកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣ ជាឆ្នាំដែលប្រទេសកម្ពុជាបានធ្វើការប្តេជ្ញាចិត្ត ដើម្បីកសាងសន្តិសុខនិងសន្តិភាព បន្ទាប់ពីមានការចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីសនិងការរៀបចំការបោះឆ្នោតថ្នាក់ជាតិក្រោមការឧបត្ថម្ភគាំទ្រពីអាជ្ញាធរបណ្តោះអាសន្នអង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា។
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ តាមរយៈសកម្មភាពថាមវន្តរបស់តួអង្គសង្គមស៊ីវិល លំហប្រជាធិបតេយ្យនៅ កម្ពុជា បានរីកយ៉ាងធំ នេះបើប្រៀបធៀបទៅនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុនការដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ច្បាប់ស្តីពីការធ្វើ បាតុកម្មដោយសន្តិវិធីកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៩។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសកម្ពុជា បានឃើញការលេចចេញ នៃតួនាទីសង្គមស៊ីវិលក្នុងកិច្ចការប្រជាធិបតេយ្យ កិច្ចការសង្គម និងកិច្ចការនយោបាយ។ មានមនុស្សរាប់រយនាក់ បានចូល រួមក្នុងការតវ៉ាទ្រង់ទ្រាយធំនៅតាមផ្លូវ និងបានទាមទារឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពសង្គម នយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស។ អ្នកដែលបានចូលរួមនោះ គឺមានតួអង្គសង្គមស៊ីវិល ដូចជាសកម្មជនសហជីព កម្មករកាត់ដេរ អ្នកការពារសិទិ្ធមនុស្ស និស្សិត ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ ដែលបានសម្តែងចេញរួមគ្នានូវកង្វល់របស់ខ្លួនអំពីបញ្ហាផ្សេងៗ រាប់តាំងពីបញ្ហាប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យ និងទំនាស់ដីធ្លី រហូតដល់លទ្ធផលនៃការបោះឆ្នោត។
